W piątek 23 października pożegnaliśmy wolontariuszy: z Filipin – Christine Mae Pido, Hiszpanii - Belen Bustamante Blanco i Iranu - Pooria Golvari. Spędzili z nami cały tydzień a z ich prezentacji multimedialnych wiemy, że Filipiny składają się z 7107 wysp, a językami oficjalnymi są filipiński i angielski. Mówią też po hiszpańsku oraz w 87 innych językach i dialektach używanych lokalnie. Ciekawostką była informacja, że tradycyjne filipińskie ubrania szyte są z ananasa, a dokładniej z jego liści. Archipelag zamieszkiwany jest przez jednego z najmniejszych kręgowców na świecie – gatunek ryby – Pandaka Pygmaea.

Co warto zobaczyć: Apo – duży stratowulkan, który jest jednocześnie najwyższym szczytem tego kraju, wulkan Taal znajdujący się na jeziorze o tej samej nazwie, tarasy ryżowe w Banaue włączone na listę światowego dziedzictwa UNESCO, Chocolate Hills /Czekoladowe Wzgórza/ - jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli Filipin, Siargao – wyspę z pięknymi piaszczystymi plażami i rafą koralową, Maria Cristina Falls /wodospady/, a dla lubiących adrenalinę skoki z urwiska w Canibad.

Belen natomiast zachęcała nas do spróbowania tradycyjnej kuchni hiszpańskiej na czele z jamon serrano, tortilla de patatas i paella. Uczyła nas tańczyć flamenco. Nie zabrakło sportowych wrażeń – nasi uczniowie bezbłędnie wymienili członków drużyny piłkarskiej. Zachwycaliśmy się największym symbolem Barcelony – dziełem sławnego architekta Gaudiego – budynkiem zwanym Casa Mila. La tomatina to czas na zabawę. Święto, podczas którego uczestnicy obrzucają się nawzajem pomidorami.

Pooria przypomniał nam czasy Persji. Dowiedzieliśmy się również, że na terytorium Iranu znajduje się zarówno Morze Kaspijskie jak i Ocean Indyjski. Wiemy też, że największym jeziorem jest Urmia, a rzeką Karun. Są dwie pustynie: Wielka Pustynia Słona i Pustynia Lota. W rzeźbę Iranu wplatają się góry Elburs, tam znajduje się najwyższy szczyt  - wygasły wulkan Demavend /5604m n.p.m./.

Świat zwierząt w Iranie jest bardzo wielogatunkowy. Poznaliśmy niektóre z nich: daniela mezopotamskiego, onagera i karakala. Jednak największą frajdę Pooria sprawił uczniom pisząc ich imiona w języku perskim.

Niespodzianką i miłym gestem ze strony wolontariuszy jest napisanie kilku słów na zakończenie współpracy z nami w ich ojczystym języku.

Christine Mae Pido /Filipiny/:
Maraming salamat sa inyong pagimbita sa akin sa inyong paaralan. Labis kong ikinatuwa ang mga panahong aking iginugol kasama ang inyong mga magaaral at mga guro. Aking ikinagagalak kung balang araw ay makita ko kayo sa aking pinakamamahal na inang bayan. :)

Belen Bustamante Blanco /Hiszpania/:
Sure!
Muchas gracias por toda la atención recibida, profesores, cocina y los estudiantes eran geniales. Os deseo lo mejor en el futuro. Belén.

Pooria Golvari /Iran/:
درود! هر لحظه در مدرسه ی شما برای من لذت بخش بود. معلم ها و دانش آموزان این مدرسه بی نظیر اند. برایتان آرزوی شادی و موفقیت میکنم.پوریا از ایر
:)پوریا از ایران

Dyplom

Opiekunka projektu: Lidia Domańska

Zakończył się kolejny międzykulturowy projekt KidSpeak. Tym razem z ramienia międzynarodowej organizacji studenckiej AIESEC warsztaty prowadziły wolontariuszki:

Nasi uczniowie mieli okazję poszerzyć swoją wiedzę na temat obu krajów położonych w różnych częściach Azji.

Flora odpowiadając na pytania potwierdziła, że Chiny to pierwsze państwo na świecie pod względem liczebności populacji, a trzecie pod względem zajmowanego terytorium.

Księgę historii Chin zaczęto pisać 5000 lat temu. Dowiedzieliśmy się również, że zamieszkuje tam 56 narodowości.

Ciekawostką jest, że w Chinach południowych głównie je się ryż, a w północnych noodle /makaron/. Natomiast Kantończycy jak to opisała Flora jedzą wszystko co lata oprócz samolotów, wszystko co porusza się po ziemi oprócz pociągów i wszystko co pływa w wodzie oprócz łódek.

Wybierając się do Chin powinniśmy zwiedzić stolicę – Pekin, Szanghaj, Tybet z najwyższym szczytem świata – Czomolungma /Mount Everest/ i Kanton.

Prezentacja Assem była nie mniej ciekawa.

Kazachstan plasuje się na dziewiątym miejscu pod względem wielkości zajmowanego terytorium. Tak jak w Chinach znajdują się tam wysokie góry – siedmiotysięcznik Chan Tengri.

Wspaniałą atrakcją turystyczną jest Kanion Szaryński  /dł. ok. 150 km, wys. ścian do 80 m/. Niesamowitym przeżyciem jest spotkanie z Kazachami, którzy nadal pielęgnując 2000-letnią tradycję polują z orłami w górach Ałtaj.

Assem zainteresowała nas tradycyjną grą zespołową na koniach uważaną za narodowy sport – Kokpar / https://www.youtube.com/watch?v=1lVEI17qeUA/.

Uczniowie dowiedzieli się również, że w kazachskiej kuchni robi się potrawy z koniny /Beszbarmak/, z mleka klaczy i wielbłąda /shubat/.

Stolicą Kazachstanu od roku 1997 r. jest Astana, a wcześniej była nią Ałma-Ata. Okazuje się, że słowa w języku Kazachów mają znaczenie, np.: ałma znaczy jabłko, ata to dziadek, a Assem - piękna i taką była goszcząca u nas wolontariuszka.

Opiekunka projektu: Lidia Domańska