Celem szkoły jest nie tylko konsekwentnie wbijać młodym ludziom do głów definicje i regułki, ale też zapoznać i oswoić z pewnymi wartościami o znaczeniu ogólnoludzkim.

14 października 1999, w Dzień Edukacji Narodowej, Rada Gminy Warszawa Wilanów nadała Zespołowi Szkół Sportowych imię Wandy Rutkiewicz. Niedługo potem została też odsłonięta tablica pamiątkowa. Patronką nie została przypadkowa osoba - Wanda Rutkiewicz, światowej sławy himalaistka, przez długie lata zamieszkiwała skromną M-kę w wilanowskim blokowisku - dosłownie kilka kroków od obecnego ZSS.  Jako opiekun i "dobry duch" naszej szkoły, pani Wanda ma nam przypominać o tak podstawowych ludzkich przymiotach, jak upór, ambicja, konsekwentne dążenie do realizacji marzeń. Tak jak polska himalaistka, chcemy się wyróżniać i być nieprzeciętni. A w tym pomóc ma szkoła.

Zarówno logo, tablica pamiątkowa jak i sztandar szkoły kojarzą się nam z Naszą Patronką.

Wanda Rutkiewicz - Wspomnienie film - źródło: http://www.youtube.com

Wanda Rutkiewicz data urodzenia: 4 luty 1943 miejsce urodzenia: Płungiany, Litwa data śmierci: 13 maja 1992 miejsce śmierci: Kanczendzonga, Himalaje największe osiągnięcia: wejście na osiem ośmiotysięczników, co jest światowym rekordem kobiecym.

Wanda Rutkiewicz, z domu Błaszkiewicz, urodziła się w miejscowości Płungiany na Litwie 4 lutego 1943 roku. Po zakończeniu II wojny światowej cała rodzina, wraz z trzyletnią Wanda, dotarła do polskiego Łańcuta, miasta, w którym mieszkali rodzice ojca Wandy. Wkrótce przeprowadzili się do Wrocławia - tam Wanda ukończyła studia na Politechnice Wrocławskiej (w 1965 roku  tytuł magistra elektroniki). Wkrótce rozpoczęła pracę w Instytucie Automatyki Systemów Energetycznych. Następnie przeniosła się do Warszawy i tam pracowała w Instytucie Maszyn Matematycznych.

 Od wczesnej młodości interesowała się sportem - grała w I - ligowej drużynie siatkówki, miała nawet zostać zawodniczką reprezentacji Polski. Oprócz tego biegała, skakała wzwyż, pchała kulą, rzucała dyskiem i oszczepem. W 1968 r. uzyskała tytuł najlepszego sportowca uczelni technicznych. Pierwsze kontakty Wandy z górami zaczęły się niewinnie - w podjeleniogórskich Sokolnikach. Należała do Klubu Wysokogórskiego. W 1962 ukończyła kurs Taternictwa na Hali Gąsienicowej.

Zaczęła wspinać się w Tatrach, a w konsekwencji dotarła do Himalajów! Był rok 1964, kiedy po raz pierwszy wyjechała w Alpy. Trzy lata później pokonała wschodnią ścianę Augille du Grépon (3482 m). W 1968 wzięła udział w sfeminizowanej wyprawie w góry Norwegii, gdzie jako pierwsza kobieta dokonała wejścia filarem wschodnim na Trollryggen.W 1973 r. w poczet Jej osiągnięć weszło drugie kobiece wejście na Eiger i kobiece przejście zimą północnego filaru Matternhornu (1978). Mimo częstych wyjazdów w góry, nie zrezygnowała z pracy zawodowej w Instytucie Maszyn Matematycznych: "Nie mogłam jednak przezwyciężyć się psychicznie i zmusić do ostatecznego porzucenia Instytutu, pracy, którą uważałam za jeden  z moich obowiązków, którą lubiłam i która dawała mi poczucie własnej wartości, była przeciwwagą dla pasji". 

Jak widać, od początku swojej przygody z górami Wanda Rutkiewicz dążyła do tego, by wspinać się z kobietami, a nie w grupach męskich. Było to umotywowane dużym oporem ze strony męskich wspinaczy, którzy dość zaborczo traktowali góry - nie wierzyli w kobiecą siłę, wytrwałość, pasję.

Sama Wanda twierdziła jednak uparcie: "Muszą wyrównać się umiejętności kobiet i mężczyzn. Zacznie się wtedy równorzędna konkurencja i to dopiero będzie normalne".

Tego samego dnia papieżem został Polak Karol Wojtyła. W czasie spotkania z Wandą Rutkiewicz powiedział: "Dobry Bóg tak chciał, że tego samego dnia weszliśmy tak wysoko".

Cała eskapada miała swoje wzloty i upadki. Do tych drugich z pewnością zaliczały się konflikty Wandy z męską częścią wyprawy. Alpinistka tak podsumowuje celowość wypraw wysokogórskich:" Ja wierzę, że wszyscy, którzy chodzą w góry, spełniają podstawowe dziesięć przykazań, w każdym razie, jeśli chodzi o relacje międzyludzkie i podstawowy kodeks moralny".

Z powodu licznych urazów (połamane nogi) kolejny śmiotysięcznik musiał poczekać na Wandę siedem lat. 15 lipca 1985 r. weszła na  Nanga Parbat (8125 m) i tak rozpoczęła się jej "karawana do marzeń", czyli zdobycia Korony Himalajów - wszystkich ośmiotysięczników.

 

Poniżej przedstawiamy bilans Jej osiągnięć:

·         16 października 1978 – Mount Everest jako pierwszy Polak i Europejka, trzecia kobieta na szczycie świata, Wanda Rutkiewicz zdobyła Mount Everest

·         15 lipca 1985 – Nanga Parbat, wraz z Krystyną Palmowską i Anną Czerwińską, ścianą Diamir (pierwsze wejście czysto kobiece),

·         23 czerwca 1986 – K2 (jako pierwsza kobieta i pierwszy Polak),

·         18 września 1987– Sziszapangma z Ryszardem Wareckim,

·         12 lipca 1989 – Gaszerbrum II,

·         16 lipca 1990 – Gaszerbrum Iz Ewą Pankiewicz,

·         26 września 1991 – Czo Oju samotnie,

·         22 października 1991 – Annapurnapołudniową ścianą, samotnie.

Nie udało Jej się zdobyć kompletu 14 ośmiotysięczników. W 1992 zaginęła w Himalajach, podczas próby wejścia na Kangchenjungę. Po raz ostatni widziano Ją na wysokości 8200 m. Okoliczności Jej śmierci pozostają niejasne. Niektórzy wierzą, że osiedliła się w buddyjskim klasztorze. Inni, z wielkim bólem, pogodzili się z odejściem największej europejskiej himalaistki.

Czemu Wanda tak ukochała góry? Oto jak uzasadnia wybór takiej drogi życiowej: " Nie uniknie się swojego losu. Najbardziej drażni ludzi to, że ryzykujemy życie dla czegoś, co wydaje się być kompletnie bezużyteczne, nikomu niepotrzebne. Ale może to jest potrzebne tym, którzy to robią? Może oni po prostu potrzebują tego, żeby żyć, żeby istnieć?"

Postscriptum:

Wszystkim zainteresowanym postacią Wandy Rutkiewicz polecamy liczne publikacje dotyczące Jej osoby, m.in.: "Zdobycie Gasherbrumów", "Na jednej linie", "Karawana do marzeń", czy "Wszystko o Wandzie Rutkiewicz" i "Więcej o Wandzie Rutkiewicz".

Bibliografia: Barbara Rusowicz i Joanna Bandurska "Więcej o Wandzie Rutkiewicz" wyd. Comer Toruń 1997 polska strona: Alpinizm - Góry - Turystyka - www.alpinizm.pl

Uroczystości zmiany nazwy ulicy Radosnej na ulicę Wandy Rutkiewicz 1 czerwca 2004 roku decyzją Rady m.st. Warszawy południowy odcinek ulicy Radosnej nazwany został imieniem naszej Patronki – Wandy Rutkiewicz. Na uroczystość przybyło wielu gości, wśród nich brat himalaistki - pan Michał Błaszkiewicz i to on dokonał odsłonięcia tabliczki z nazwą ulicy. Było też kilku alpinistów - znajomych i przyjaciół Wandy Rutkiewicz.               

Goście zostali zaproszeni do szkoły. Tu przedstawiciele Urzędu Dzielnicy Wilanów wraz z młodzieżą złożyli kwiaty pod tablicą pamiątkową. Ogłoszono wyniki konkursu "Życie i pasja Wandy Rutkiewicz". Lauretami zostali:

• Igor Piórkowski kl. Ib -  I miejsce
• Maria Roguskakl. Ib -  II miejsce
• Katarzyna Jakowieckai Łukasz Dziedzickl. Ic – III miejsce

 

Ponadto 13 uczniów otrzymało wyróżnienia. Okazało się, że młodzież zna świetnie szczegóły z życia Patronki, ma również dużą wiedzę z zakresu geografii, zasad bezpieczeństwa w górach, sprzętu wspinaczkowego, slangu taterników itp. Wszyscy uczniowie otrzymali z rąk brata Wandy Rutkiewicz i Pana Dyrektora gratulacje, dyplomy i nagrody.

Następnie gości zaproszono do obejrzenia filmu, wystawy pamiątek, zdjęć, prac plastycznych poświęconych Patronce i na wystawę sprzętu wspinaczkowego. W kuluarach przyjaciele wspominali Wandę Rutkiewicz, cieszyli z zainteresowania wśród młodzieży Jej pasją, zachęcali do postawienia ścianki wspinaczkowej w szkole, aby uczniowie mogli ćwiczyć pod okiem instruktorów. Przedstawiciele Polskiego Związku Alpinizmu zobowiązali się nawet w znacznej części partycypować w kosztach budowy takiej ścianki.

Na zakończenie otrzymaliśmy zaproszenie do udziału w spotkaniu ze światowej sławy alpinistą - pierwszym zdobywcą Mount Everestu - Edmundem Hillary.

Konkurs dla uczniów gimnazjum „Życie i pasja Wandy Rutkiewicz” zachęcił młodzież do dalszego czerpania wiedzy o Patronce. W następnych latach laureatami tego konkursu zostali:

Rok 2014/2015

• Martyna Czubaj kl. IIIa -  I miejsce

• Bartłomiej Mularczyk kl. IIIa-  II miejsce

• Eliza Annovi kl. 5d– III miejsce

• Aleksandra Gaszewska kl. IIIa– III miejsce

Rok 2013/2014

• Alicja Annovi kl. IIIa -  I miejsce

• Tomasz Bobusia kl. IIIa-  II miejsce

• Julia Rafalska kl. IIIa– II miejsce

• Martyna Zwierzyńska kl. IIIa– II miejsce

Rok 2012/2013

• Agata Walczak kl. IIIc -  I miejsce

• Jędrzej Ozimek kl. IIa-  II miejsce

• Julia Rafalska kl. IIa– III miejsce

Rok 2011/2012

• Joanna Kobiałka kl. IIIc -  I miejsce

• Agata Walczak kl. IIc -  I miejsce

• Małgorzata Berent kl. IIIc– III miejsce

Rok 2010/2011

• Aleksandra Sokołowska kl. IIIc -  I miejsce

• Agata Walczak kl. Ic -  II miejsce

• Karolina Barańska kl. IIIc– III miejsce

Rok 2009/2010

• Marina Juszczyk kl. IIId -  I miejsce

• Karina Kania kl. IIIa -  II miejsce

• Paulina Krzywicka kl. IIIa– III miejsce

• Michalina Tataj kl. IId– III miejsce

Rok 2008/2009

• Weronika Presch kl. IIIa -  I miejsce

• Klaudia Biedrzycka kl. IIIa -  II miejsce

• Marta Janaszek kl. IIIa– III miejsce

• Karina Kania kl. IIa– III miejsce

        Rok 2007/2008

• Zofia Roguska kl. IIIc -  I miejsce

• Patryk Kozłowskikl. IIId -  II miejsce

• Anna Tryc kl. IIIc– III miejsce

Rok 2006/2007

• Zofia Roguska kl. IIc -  I miejsce

• Joanna Kurnal kl. IIIb -  II miejsce

• Weronika i Beata Tomczyk  kl. IIIb– III miejsce

Rok 2005/2006

• Maria Roguska i Igor Piórkowskikl. IIIb -  I miejsce

• Jan Oryl kl. IIIb -  II miejsce

• Zofia Roguska  kl. Ic– III miejsce

Rok 2004/2005

• Maria Roguska kl. IIb -  I miejsce

• Karolina Pawlikiewczkl. IIIc -  II miejsce

• Joanna Kurnal  kl. Ib– III miejsce

BS